استقرار آسمانها (قرآن)خداوند آسمان ها را با ستون های نامرئی استقرار کرده است. ۱ - استقرار با ستونآسمانها با ستونهایی نامریی استقرار و برافراشته: ۱.«الله الذی رفع السموت بغیر عمد ترونها...؛خدا همان كسي است كه آسمان را - بدون ستوني كه قابل رؤ يت باشد - آفريد ....» ۲. «خلق السموت بغیر عمد ترونها...؛آسمانها را بدون ستوني كه قابل رؤ يت باشد آفريد....» «ترونها» ممکن است صفت «عمد» باشد. در این صورت، جمله، بر وجود ستون‌های نامرئی دلالت می‌کند. در روایتی، علی بن موسی الرضا علیه‌السّلام می‌فرماید: در آن جا ستونهایی است؛ اما شما آن‌ها را نمی‌بینید. ۲ - استقرار بدون ستوناستقرار آسمانها در ارتفاعی بلند بدون داشتن ستون: «الله الذی رفع السموت بغیر عمد ترونها...؛خدا همان كسي است كه آسمان را - بدون ستوني كه قابل رؤ يت باشد - آفريد....» بنابراین که مرجع ضمیر «ترونها»، «السموت» باشد، معنای جمله چنین خواهد بود: آسمانها بدون ستون آفریده شده‌اند و شما می‌بینید که ستون ندارند. ۳ - استقرار به فرمان خدابر قراری آسمانها به فرمان خدا: «و من ءایته ان تقوم السماء و الارض بامره...؛و از آيات او اين است كه آسمان و زمين به فرمان او برپاست....» ۴ - آیه بودن استقرار آسمانثبات و استقرار آسمان از نشانه‌های خداوند: «و من ءایته ان تقوم السماء و الارض بامره...؛و از آيات او اين است كه آسمان و زمين به فرمان او برپاست....» ۵ - پانویس
۶ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱، ص۳۳۱، برگرفته از مقاله «استقرار آسمانها» رده‌های این صفحه : آسمان | موضوعات قرآنی
|